Marc Ford & Rich Robinson (2014)

Marc Ford en Rich Robinson hebben een verleden met elkaar. Ford speelde lange tijd als lead gitarist bij The Black Crowes. Robinson (ook gitarist) is met zijn broer Chris (zang) nog steeds de kern van deze band. Nu The Black Crowes (wederom) een pauze hebben ingelast is er de mogelijkheid om andere projecten te initiëren. Beide heren grijpen op hun solo albums terug naar ouderwetse rootsmuziek.

Marc Ford, vooral bekend vanwege zijn jarenlange fantastische werk als leadgitarist van The Black Crowes, levert met ”Holy Ghost” een prachtig album af. Na zijn vertrek (en reünie en wederom vertrek) bij The Black Crowes kwam Ford op de proppen met een serie uitstekende albums vol met bluesrock. Maar ”Holy Ghost” tapt uit een ander vaatje. In 2012 produceerde Marc Ford het album ”The Pines” van Phantom Limb. Ik denk dat Ford hierdoor geïnspireerd raakte, want net als ”The Pines”, grijpt ”Holy Ghost” terug naar de authentieke roots en country van weleer. Daarom is het niet verwonderlijk dat Ford op ”Holy Ghost” wordt bijgestaan door muzikanten van Phantom Limb. De muziek is dus niet vernieuwend of baanbrekend, maar wat is het hemels mooi zeg! De instrumentatie is authentiek en het gitaarspel van Ford is, weliswaar ingetogen, van grote klasse. De afwisseling tussen akoestisch en elektrisch is gebalanceerd en smaakvol en de steel gitaar zorgt voor die mooie country snik. Wow, wat houd ik van dat instrument. Het allermooiste aan ”Holy Ghost” vind ik de prachtige melodieën. Ik krijg er met regelmaat kippenvel van. De arrangementen zijn ontzettend sfeervol. De gehele vibe van ”Holy Ghost” laat me onderdompelen in een bad van serene rust en schoonheid. Wat een album, en wat mij betreft voer voor de jaarlijstjes van 2014.

Nu The Black Crowes hun zoveelste sabbatical houden hebben de gebroeders Robinson tijd voor soloprojecten. Chris kwam dit jaar al met het derde album van zijn Chris Robinson Brotherhood. Rich kan daarom niet achterblijven en komt met zijn ”The Ceaseless Sight”. En ik moet zeggen, Rich heeft zich zelf overtroffen, want ”The Ceaseless Sight” is een prachtig album. Eigenlijk doet alleen opener ”I Know You” je nog enigszins denken aan The Black Crowes, maar voor de rest is het de roots en americana die overheersen. Uiteraard laat Robinson ook horen wat voor geweldige gitarist hij is. De melodie is zijn handelsmerk, in The Black Crowes, maar ook op zijn soloalbums. Met zijn zes snaren weeft Robinson prachtige meeslepende en vaak dromerige gitaartapijtjes die zich direct tussen je oren nestelen. Maar ook de stem van Robinson is dik in orde. Niet zo goed als zijn broer Chris, maar dat is nergens een probleem op ”The Ceaseless Sight”. Daarnaast vind ik de koortjes erg mooi. Ik hoor eigenlijk wel overeenkomsten met het album van de ex-gitarist van The Black Crowes, Marc Ford. Zijn ”Holy Ghost” en deze ”The Ceaseless Sight” ademenen mijn inziens dezelfde sfeer uit. Robinson kiest voor iets prominenter gitaarwerk, maar beide albums grijpen terug naar het authentieke country, roots en americana geluid. Net als ”Holy Ghost” van Ford is ”The Ceaseless Sight” van Rich Robinson voer voor de eindejaarslijstjes. Een parel van een album, zowel muzikaal, maar ook qua artwork van de LP.