King of the World bestaat uit een divers gezelschap muzikanten. Java zoals gezegd op gitaar die met Cuby + Blizzards reeds een imposant oeuvre heeft opgebouwd. Java wordt vergezeld door drummer Fokke de Jong van Normaal. Op het eerste gezicht een vreemde combinatie, maar beide heren hebben al eens samengewerkt in de Drentse Blues Opera. Daarnaast staat de Jong bekend als een goede rootsdrummer. Op toetsen schittert Govert van der Kolm en Ruud Weber neemt de vocalen en bas voor zijn rekening. Die laatste heeft zijn sporen in de blueswereld al ruimschoots verdiend met zijn eigen Ruud Weber Band en zijn werk met gitaarvirtuoos Snowy White.
De naam van de band, King of the World, refereert niet alleen aan een nummer van John Lee Hooker, maar ook aan de grote drie van de blues: B.B. King, Albert King en Freddie King. Luisterend naar "Can't Go Home" ben ik al vrij snel overstag. Dit is topblues uit de lage landen en kan zich internationaal wat mij betreft prima meten. Niet alleen zijn dit een stel vakkundige muzikanten, maar ik hoor een gedreven band die zijn ziel en zaligheid vertaalt in prima liedjes.
Zanger Ruud Weber heeft een hele fijne stem, met een licht rauw randje. Ik heb Weber al eens live mogen aanschouwen in zijn eigen band, maar ook met Snowy White, en hij is een prima frontman. Weber heeft een prettig basgeluid, niet heel prominent, maar lekker vol en stuwend. Met zijn vocalen zorgt hij ervoor dat Erwin Java zich volledig kan concentreren op zijn prachtige gitaarspel dat heel warm en gloedvol klinkt. Govert van der Kolm zorgt voor de perfecte ondersteuning op de toetsen. Zijn orgel ronkt als een rode draad over "Can't Go Home" en hij mag regelmatig even in de spotlights staan. Dit zorgt voor een heerlijke groove en vibe. De interactie tussen Java en van der Kolm is uitstekend en hun instrumenten voelen elkaar prima aan. Drummer de Jong houdt het geheel prima bij elkaar met solide drumspel, niet spectaculair, maar hij doet wat hij moet doen en dat gaat hem prima af.
Speciale aandacht voor het afsluitende nummer is vereist. In het titelnummer "Can't Go Home (for "Q")" wordt een ode gebracht aan Harry Muskee. Wat een prachtig eerbetoon aan deze grootheid van de lage landen blues. Na talloze luisterbeurten groeit dit album nog steeds. King of the World is een aanwinst voor het Nederlandse blueslandschap en "Can't Go Home" is hopelijk pas de eerste van vele albums.
