Het jaar 2011 nadert zijn einde, dus is het weer tijd voor de onvermijdelijke eindejaarslijstjes. Altijd een arbitraire afweging, maar je ontkomt er niet aan in deze tijd van het jaar. Ik moet zeggen dat het een goed jaar is geweest voor de blues. Naast dat oude gedienden een nieuwe plaat hebben uitgebracht is het ook goed om te constateren dat de blues tegenwoordig ook zijn weg heeft gevonden naar de jongere generatie.
De beste albums van 2011 zijn (naar mijn bescheiden mening):
- Beth Hart & Joe Bonamassa - Don't Explain
- Ian Siegal & The Youngest Sons - The Skinny
- Tedeschi Trucks Band - Revelator
- Joe Bonamassa - Dust Bowl
- Matt Schofield - Anything But Time
- Amos Lee - Mission Bell
- North Mississippi Allstars - Keys to the Kingdom
- The Black Keys - El Camino
- The Delta Saints - The Delta Saints
- Daniël Lohues - Hout Moet
Ook wil ik nog even stilstaan bij een aantal blues grootheden die ons dit jaar zijn ontvallen:
R.I.P.
- Harry Muskee;
- Hubert Sumlin;
- Pinetop Perkins;
- Mojo Buford;
- David "Honeyboy" Edwards;
- Eddie Kirkland;
- Willy Big Eye Smith;
- Gary Moore;
- Solomon Burke.
Tenslotte wil ik een ieder bedanken die mijn blog het afgelopen jaar heeft gelezen. Uiteraard wens ik jou en je dierbaren een hele fijne kerst en een gezond en gelukkig 2012.
